List do dzieci

Weszlam do pokoiku mojej malej coreczki. Usiadlam na lozku i sie rozejrzalam. Wszystkie swoje buty ustawila w rzadku - moja mala pomocnica, pomyslalam z czuloscia. Na polkach siedza misie i lalki, te z rozowymi wlosami to jej ulubione. Na szafce nocnej stoi lampka, ktora swieci zazwyczaj przed spaniem, gdy czytam jej ksiazki. Lubi te momenty, zasypia z takim spokojem...

Posiedzialam, podumalam. Po policzku splynela lza.

Chcialabym przeprosic wszystkie dzieci za cierpienie, jakie zgotowal im swiat. 

Dzieci syryjskie, za te bomby, ktore zniszczyly ich dzieciecy swiat. I za tulaczke, przepraszam Was kochane dzieci. Nie sluchajcie tych bzdur - nie jestescie zle, nie wyrosniecie na terrorystow, a wasi rodzice, to nie bydlo, jak mowia zli ludzie. Jestescie malymi aniolkami, jedynie na ziemskim padole ubrudzily sie wam nieco skrzydla. Krwia, kurzem i dymem palonych domow, w ktorych mialyscie swoje pokoiki, dokladnie takie, jak ma moja corka...

Przepraszam was, polskie dzieci. Za matki, ktore pija bedac w ciazy. Za to, ze jestescie glodne, ale nikt do tej pory nie chcial tego zauwazyc - ksiadz z waszej parafii, nauczyciele w szkole, sasiedzi, ci bogacze, mieszkajacy po drugiej stronie ulicy - wszyscy woleli odwrocic wzrok. Teraz dopiero zdaja sie o was sobie przypominac - nakarmcie polskie dzieci, a nie tych syryjskich brudasow!- krzycza. Przepraszam Madzie z Sosnowca oraz Kamile z Kamiennej Gory, co prawda na wasze pokoiki nie spadla bomba, lecz zycie ktos wam brutalnie zabral, choc nie mial prawa! Nie placzcie, kochane, Pan Bog was utuli.

Przepraszam was zydowskie dzieci za Oswiecim. Nie uwierzycie, ale w XXI wieku sa ludzie, ci cywilizowani niby, ktorzy domagaja sie, by ponownie uruchomic tamtejsze piece. Nie, wcale sie nie wstydza swoich slow, mowia to glosno i z duma, podkreslajac, ze sa "prawdziwymi Polakami."

W imieniu ludzkiego gatunku, przepraszam was.

"Tylko pranie powinno byc segregowane wedlug koloru".  fot. www.quotesvalley.com