Dwanaście dni ramadanu już za nami. To ponad jedna trzecia! Zleciało, nie wiadomo kiedy...Jak zwykle za szybko mija czas.
Lara już od pierwszego dnia wypatrywała księżyca w nowiu, po arabsku zwanego al hilal. 🌙 To jego pojawienie się zwiastuje początek ramadanu.
Gdy byłam w jej wieku, z nosem przyklejonym do szyby wypatrywałam pierwszej gwiazdki na niebie w Wigilię, rozumiem więc, jak emocjonujące jest to zajęcie. ⭐🤗
W tym roku w Emiratach pościmy przez około 13 godzin dziennie. To mało czy dużo? W porównaniu do innych miejsc na świecie, nie jest źle. Najdłużej post trwa w Islandii, bo aż 21 godzin, ufff! Sami widzicie, że nie mamy w Emiratach powodu do narzekań w tym względzie.
Ramadan tradycyjnie rozpoczęliśmy wspólnie z rodziną i znajomymi w Al Ain. Co roku spotykamy się, by zjeść pierwszy iftar razem.
Obowiązkiem jest, by podtrzymywać więzy rodzinne oraz okazać szacunek starszym krewnym. Tak nakazuje nam islam. Oczywiście nie jest to dla nas przykry obowiązek, miło się spotkać i w ogóle. Szczególnie, gdy gospodarze wyprawiają wspaniałą dla podniebienia ucztę. 😋😍🌙⭐🕌
Egipskie mahszi, lazania, pieczona baranina, kurczaki - to niektóre z pyszności, którymi nas ugoszczono.
Jeśli jesteśmy w stanie, powinniśmy przynieść coś ze sobą w gościnę, najlepiej jakiś deser, by odciążyć trochę panią domu, która i tak już dość się nastała w kuchni.
W tym roku ja przygotowałam popularny w Emiratach caramel bread pudding, a Lara sama wycisnęła 2 kilogramy pomarańczy na sok. Taka forma aktywnego zaangażowania w ramadan bardzo jej się podobała.
Po całym dniu postu wydawałoby się, że można zjeść konia z kopytami, ale jednak w praktyce nie je się dużo , żołądek wydaje się ściśnięty i wrażliwy. Zresztą, nadmierne objadanie się nie jest zgodne z ideą postu. Najlepiej przerwać post daktylami i wodą, co jest sunną, czyli tak postępował Prorok Mohamed (sal allahu alejhi wa salaam).
Ja zazwyczaj, po takim posileniu się, odprawiam wpierw modlitwę maghreb (to modlitwa wypadająca po zachodzie słońca i kończąca post) i dopiero wtedy zjadam iftar.
Pomodlić można się też po posiłku, ale uwielbiam to uczucie, gdy obowiązek modlitwy już spełniłam i mogę odpoczywać. Czyli pić kawę. 😃
Nic z jedzenia nie może się zmarnować. Czego goście nie zjedzą na miejscu, dostaną na wynos i kolejny iftar ma się z głowy, nastepnego dnia też nie trzeba stać przy garach. 😊 Coś pięknego. 😃
Okej, ale właściwie co z tym spędzaniem czasu na gotowaniu w ramadanie? Dużo zależy od sytuacji i intencji.
Często słyszę, czy też czytam, krytyczne słowa wobec osób, które zajmują się gotowaniem posiłków na iftar i zupełnie nie rozumiem owej krytyki! Właściwie tym osobom to należy się uznanie i szacunek za trud nakarmienia poszczących. Allah obiecuje pomnożenie dobrych uczynków w ramadanie. Czynienie dobra jest bardzo "opłacalne", szczególnie podczas świętego miesiąca, a przygotowanie posiłku dla poszczących/głodnych osób, to szlachetny uczynek. Zresztą w islamie chwali się nawet nakarmienie psa czy kota, więc...
Wniosek?
Spędzasz pół dnia w kuchni, zjadasz co ugotowałeś sam i w nadmiernej ilości ---> nie!
Spędzasz pół dnia w kuchni, dzielisz się jedzeniem z sąsiadami, zanosisz do meczetu lub na przykład zapraszasz gości na iftar ---> tak jest dobrze. 😊
Jest nawet taki hadis:
Sednem ramadanu jest pomoc innym.
Mieszkając w kraju arabskim sama mogę zaobserwować, jak ludzie wręcz ścigają się, by zrobić coś dobrego dla bliżnich. Emiratczycy biorą na siebie odpowiedzialność za obcokrajowców żyjących w ich kraju. Dzielą się jedzeniem, na przykład posyłając tace z lokalnymi daniami do meczetów, do chłopaków z Indii pracujących w sklepiku na rogu, czy też przybyłym z Azji pracownikom, mieszkającym na osiedlach robotniczych. Po sąsiedzku półmiski z jedzeniem i daktyle też "wędrują". 😊😉
Niektórzy Emiratczycy zajmują się wolontariatem (w tym roku widziałam nawet młodego człowieka na wwózku inwalidzkim, który był takim wolontariuszem, niech mu Bóg wynagrodzi i da zdrowie), na krótko przed zakończeniem postu stają przy drogach, by rozdawać kierowcom wodę i daktyle, bo ci nie zdążyli na iftar.
Inni wystawiają przed swoimi domami namioty, w których przygotowują iftary dla biedniejszych osób.
Ci, którzy prowadzą firmy, wyprawiają iftary dla swoich pracowników i ich rodzin.
W supermarketach można dołożyć jakieś produkty do banku żywności, które później zostaną rozdane najbardziej potrzebującym.
Poza tym kupuje się cegiełki na różne cele dobroczynne - w centrach handlowych można zauważyć specjalne małe stoiska, obsługiwane przez Emiratczyków, na których są one sprzedawane. W tym samym miejscu można uiścić opłatę na rzecz zakat, co jest obowiązkiem dla muzułmanina.
W Dubaju już kolejny rok z rzędu powodzeniem cieszą się ramadanowe lodówki, które stoją na ulicach, przy sklepach, meczetach, prywatnych domach i kto chce, może zostawić w nich produkty żywnościowe dla potrzebujących. Potrzebujesz, podchodzisz, bierzesz. Sharing is caring. <3 Jednak wiecie co jest najpiękniejsze? Nie tylko muzułmanie wypełniają ramadanowe lodówki! "...Lecz ludzi dobrej woli jest więcej...!"
Dla Lary ten ramadan jest inny, niż poprzednie. Jest ona teraz bardziej świadoma, co się wokół niej dzieje i bardzo aktywnie, całym sercem, bierze udział w czynnościach związanych z ramadanem. Sama wyraziła ochotę, by pościć. Codziennie przed pójściem do szkoły przypomina mi, żeby nie dawać jej żadnego jedzenia. Udaje mi się jednak ją przekonać, żeby zabrać coś ze sobą "na wszelki wypadek". Nie odwodzę jej wprost od tego pomysłu, nie mówię "jesteś za mała". Gdy wraca i tłumaczy, że zjadła śniadanie w szkole, bo nie mogła wytrzymać, albo gdy mówi, że pościła, ale jadła tylko cukierki 😂😂😂, wywołuje uśmiech na mojej twarzy i w sercu. Nie oceniam jej za słabości, ale dużo chwalę za dobre intencje. To tylko siedmioletnie dziecko (o pięknej duszy). Masza Allah.
Przy okazji robienia kartek na ramadan, Lara stwierdziła, że musi też zrobić kartkę "chrześcijańską" dla swojej kuzynki z Polski. Tak więc powstała też jedna z choinką i Mikołajem. 😂 Nie wiem tylko, czy wysłać ją teraz, czy też lepiej poczekać do grudnia? 😄😍
Nie ma z nami w tym roku Egipskiej Babci, bo krótko przed ramadanem wróciła do siebie po trzech miesiącach pobytu u nas, tak więc nie jesteśmy ograniczeni i możemy korzystać z zaproszeń, Babcia wolałaby siedzieć w domu, a nam nie wypadałoby jechać bez niej.
Oboje z mężem stwierdziliśmy, że takiego ramadanu jeszcze nie mieliśmy i bardzo nam on się w tym roku podoba, aktywny i pełen spotkań towarzyskich.
Jeden z iftarów zorganizowała firma, w której pracuje mój mąż. Odbył on się w hotelu Sheraton w Dubaju i w sumie większość czasu spędziłam tam na witaniu się ze wszystkimi współpracownikami męża i ich rodzinami. :P Na takiej imprezie zazwyczaj jest bufet otwarty, z przewagą dań z kuchni arabskiej. Miło było widzieć, że chrześcijanie i hindusi, pracujący z mężem, też przyszli zjeść iftarową kolację. Alhamdullilah, tu gdzie żyjemy nie spotykam się z podziałami ze względu na religię, kolor skóry i inne głupoty.
Co innego w polskim Internecie. 🙈🙈🙈 Ignorancja, dezinformacja, rasizm i niechęć do wszystkich i wszystkiego wciąż zalewa internety. Ostatnio nawet przeczytałam, że muzułmanom nie wolno w ramadanie...
UWAGA!
POŁYKAĆ ŚLINY. 😂😂😂
Śpieszę więc poinformować, że owszem, muzułmanie w ramadanie mogą połykać ślinę. Oprócz tego, wolno nam też ODDYCHAĆ. 😉😉😉
W piątek ponownie byliśmy w Al Ain, tym razem u znajomych Egipcjan. Rok temu nie skorzystaliśmy z ich zaproszenia, co dobrze pamiętali. 😜 Żeby się upewnić, że nie będziemy mieli wymówki, zorganizowali spotkanie w dzień wolny od pracy. Mąż odebrał od wspomnianego znajomego taki telefon:
- "Halo, czy to rezydencja panny Lary? Zapraszam ją w piątek na iftar. Tata może przyjechać jako kierowca, a mama jako guwernantka". 😂
Masza Allah, wujka Adila poczucie humoru nigdy nie opuszcza, oby tak było zawsze. 😊
Wszyscy krewni i znajomi, z którymi spotkaliśmy się w Al Ain pierwszego dnia ramadanu byli obecni i atmosfera była bardzo ciepła i rodzinna.
Po wołaniu na modlitwę ishaa mężczyźni poszli do meczetu na taraweeh. Kobiety modliły się wspólnie w domu.
Jeden z obecnych znajomych Egipcjan jest sędzią w Emiratach. Rozmowa o różnych zawiłych casusach prawnych była bardzo interesująca, tym bardziej, że informacje pochodziły z pierwszej ręki. Upewniłam się tylko, jak doskonałe i sprawiedliwe jest prawo szariatu oraz jak wiele bzdur na ten temat krąży pocztą pantoflową. 😐 Nic nie wiedzą, ale powiedzą! 😡
Trochę mnie te wyjazdy rozpuściły 😜 i rozleniwiły i jak tylko była okazja, dałam się zaprosić mężowi na iftar do jemeńskiej restauracji w Abu Zabi.
W Emiratach wspaniałe jest to, że gdzie się nie pójdzie, w pobliżu znajdzie sie meczet lub pokój modlitw. Nawet będąc w centrum handlowym można bez problemu zapomnieć na chwilę o przyziemnych sprawach, takich jak zakupy i znaleźć chwilę wytchnienia podczas modlitwy w takim właśnie pokoju modlitw, który przypomina mały meczet. Nie trzeba się martwić o ablucję, czy odpowiedni strój do modlitwy - wszystko jest pod ręką i mamy pewność, że nie przegapimy żadnej modlitwy będąc poza domem. Na wymówki nie ma tu miejsca. 😉
Lara wypatrująca półksiężyca. |
Gdy byłam w jej wieku, z nosem przyklejonym do szyby wypatrywałam pierwszej gwiazdki na niebie w Wigilię, rozumiem więc, jak emocjonujące jest to zajęcie. ⭐🤗
Powiedział Ibn Umar: "Ludzie oczekiwali pojawienia się półksiężyca (rozpoczynającego ramadan). Poinformowałem Proroka (sall allahu alejhi wa sallam), iż go widziałem. (Następnego dnia) On pościł i nakazał post ludziom." [Abu Dawud]
Kalendarzyk na ramadan.
W kalendarzyku wypisane są godziny wszystkich modlitw w czasie ramadanu. Muzułmanie mają obowiązek modlić się pięć razy dziennie w określonych porach: fajr, dhuhur, asar, maghreb, ishaa. |
W tym roku w Emiratach pościmy przez około 13 godzin dziennie. To mało czy dużo? W porównaniu do innych miejsc na świecie, nie jest źle. Najdłużej post trwa w Islandii, bo aż 21 godzin, ufff! Sami widzicie, że nie mamy w Emiratach powodu do narzekań w tym względzie.
"To jest miesiąc ramadan, w którym został zesłany Koran - droga prosta dla ludzi i jasne dowody drogi prostej, i rozróżnienie. Ktokolwiek z was będzie świadkiem tego miesiąca, niech pości..." (Surah al-Baqarah, 2:185)
Niebo w drodze do Al Ain w pierwszy dzień ramadanu. |
Ramadan tradycyjnie rozpoczęliśmy wspólnie z rodziną i znajomymi w Al Ain. Co roku spotykamy się, by zjeść pierwszy iftar razem.
Bawadi Mall w Al Ain w ramadanowej scenerii. |
Obowiązkiem jest, by podtrzymywać więzy rodzinne oraz okazać szacunek starszym krewnym. Tak nakazuje nam islam. Oczywiście nie jest to dla nas przykry obowiązek, miło się spotkać i w ogóle. Szczególnie, gdy gospodarze wyprawiają wspaniałą dla podniebienia ucztę. 😋😍🌙⭐🕌
Egipskie mahszi, lazania, pieczona baranina, kurczaki - to niektóre z pyszności, którymi nas ugoszczono.
Dzbanek soku pomarańczowego, przygotowanego na iftar przez moją córcię. |
Caramel bread pudding i sok pomarańczowy to nasz skromny wkład na pierwszy iftar w tym roku. |
Jeśli jesteśmy w stanie, powinniśmy przynieść coś ze sobą w gościnę, najlepiej jakiś deser, by odciążyć trochę panią domu, która i tak już dość się nastała w kuchni.
W tym roku ja przygotowałam popularny w Emiratach caramel bread pudding, a Lara sama wycisnęła 2 kilogramy pomarańczy na sok. Taka forma aktywnego zaangażowania w ramadan bardzo jej się podobała.
Magnes na lodówkę z Mekki. Wypatrzyłam go u rodzinki w Al Ain, jest świetny! <3 |
Po całym dniu postu wydawałoby się, że można zjeść konia z kopytami, ale jednak w praktyce nie je się dużo , żołądek wydaje się ściśnięty i wrażliwy. Zresztą, nadmierne objadanie się nie jest zgodne z ideą postu. Najlepiej przerwać post daktylami i wodą, co jest sunną, czyli tak postępował Prorok Mohamed (sal allahu alejhi wa salaam).
Ja zazwyczaj, po takim posileniu się, odprawiam wpierw modlitwę maghreb (to modlitwa wypadająca po zachodzie słońca i kończąca post) i dopiero wtedy zjadam iftar.
Pomodlić można się też po posiłku, ale uwielbiam to uczucie, gdy obowiązek modlitwy już spełniłam i mogę odpoczywać. Czyli pić kawę. 😃
Takiej kawy mrożonej nie da Wam żaden starbaks. :D |
Mimo wielu obowiązków, na modlitwę nie może zabraknąć czasu. |
Gdy modlimy się razem... |
Okej, ale właściwie co z tym spędzaniem czasu na gotowaniu w ramadanie? Dużo zależy od sytuacji i intencji.
Często słyszę, czy też czytam, krytyczne słowa wobec osób, które zajmują się gotowaniem posiłków na iftar i zupełnie nie rozumiem owej krytyki! Właściwie tym osobom to należy się uznanie i szacunek za trud nakarmienia poszczących. Allah obiecuje pomnożenie dobrych uczynków w ramadanie. Czynienie dobra jest bardzo "opłacalne", szczególnie podczas świętego miesiąca, a przygotowanie posiłku dla poszczących/głodnych osób, to szlachetny uczynek. Zresztą w islamie chwali się nawet nakarmienie psa czy kota, więc...
Wniosek?
Spędzasz pół dnia w kuchni, zjadasz co ugotowałeś sam i w nadmiernej ilości ---> nie!
Spędzasz pół dnia w kuchni, dzielisz się jedzeniem z sąsiadami, zanosisz do meczetu lub na przykład zapraszasz gości na iftar ---> tak jest dobrze. 😊
Jest nawet taki hadis:
Wysłannik Allaha (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział: O Abu Dharze! Jeżeli ugotujesz jakąś zupę, dodaj do niej wody, następnie zajrzyj do swoich sąsiadów i daj im część z tego (podziel się tym z nimi). [Muslim]
Przed zachodem slonca ludzie zbieraja sie przy meczetach, gdzie zjedza darmowy posilek i beda sie modlic. |
Sednem ramadanu jest pomoc innym.
Mieszkając w kraju arabskim sama mogę zaobserwować, jak ludzie wręcz ścigają się, by zrobić coś dobrego dla bliżnich. Emiratczycy biorą na siebie odpowiedzialność za obcokrajowców żyjących w ich kraju. Dzielą się jedzeniem, na przykład posyłając tace z lokalnymi daniami do meczetów, do chłopaków z Indii pracujących w sklepiku na rogu, czy też przybyłym z Azji pracownikom, mieszkającym na osiedlach robotniczych. Po sąsiedzku półmiski z jedzeniem i daktyle też "wędrują". 😊😉
Niektórzy Emiratczycy zajmują się wolontariatem (w tym roku widziałam nawet młodego człowieka na wwózku inwalidzkim, który był takim wolontariuszem, niech mu Bóg wynagrodzi i da zdrowie), na krótko przed zakończeniem postu stają przy drogach, by rozdawać kierowcom wodę i daktyle, bo ci nie zdążyli na iftar.
Inni wystawiają przed swoimi domami namioty, w których przygotowują iftary dla biedniejszych osób.
Ci, którzy prowadzą firmy, wyprawiają iftary dla swoich pracowników i ich rodzin.
W supermarketach można dołożyć jakieś produkty do banku żywności, które później zostaną rozdane najbardziej potrzebującym.
Poza tym kupuje się cegiełki na różne cele dobroczynne - w centrach handlowych można zauważyć specjalne małe stoiska, obsługiwane przez Emiratczyków, na których są one sprzedawane. W tym samym miejscu można uiścić opłatę na rzecz zakat, co jest obowiązkiem dla muzułmanina.
fot. www.timeoutdubai.com |
fot. www.whatson.ae |
W Dubaju już kolejny rok z rzędu powodzeniem cieszą się ramadanowe lodówki, które stoją na ulicach, przy sklepach, meczetach, prywatnych domach i kto chce, może zostawić w nich produkty żywnościowe dla potrzebujących. Potrzebujesz, podchodzisz, bierzesz. Sharing is caring. <3 Jednak wiecie co jest najpiękniejsze? Nie tylko muzułmanie wypełniają ramadanowe lodówki! "...Lecz ludzi dobrej woli jest więcej...!"
Podobnie jak rok temu, Lara urządziła w swoim pokoju "meczet", a na drzwiach zawisł taki oto rysunek, co by wszystkim było wiadomo, gdzie znajduje się nasz domowy masjid. 😊 |
Dla Lary ten ramadan jest inny, niż poprzednie. Jest ona teraz bardziej świadoma, co się wokół niej dzieje i bardzo aktywnie, całym sercem, bierze udział w czynnościach związanych z ramadanem. Sama wyraziła ochotę, by pościć. Codziennie przed pójściem do szkoły przypomina mi, żeby nie dawać jej żadnego jedzenia. Udaje mi się jednak ją przekonać, żeby zabrać coś ze sobą "na wszelki wypadek". Nie odwodzę jej wprost od tego pomysłu, nie mówię "jesteś za mała". Gdy wraca i tłumaczy, że zjadła śniadanie w szkole, bo nie mogła wytrzymać, albo gdy mówi, że pościła, ale jadła tylko cukierki 😂😂😂, wywołuje uśmiech na mojej twarzy i w sercu. Nie oceniam jej za słabości, ale dużo chwalę za dobre intencje. To tylko siedmioletnie dziecko (o pięknej duszy). Masza Allah.
Luli w czasie "modlitwy". Mimo błędów, jakie popełnia, robi to szczerze i z oddaniem |
Po modlitwie zawsze znajdzie się czas na szaleństwa panny Lary. 😊 |
Przy okazji robienia kartek na ramadan, Lara stwierdziła, że musi też zrobić kartkę "chrześcijańską" dla swojej kuzynki z Polski. Tak więc powstała też jedna z choinką i Mikołajem. 😂 Nie wiem tylko, czy wysłać ją teraz, czy też lepiej poczekać do grudnia? 😄😍
Palestynska maqlube przygotowalam na wczorajszy iftar (przepis na blogu juz jest kliknij). |
Jeden z iftarów przygotowanych przeze mnie. |
Lampki w kuchni. 😍 |
Nie ma z nami w tym roku Egipskiej Babci, bo krótko przed ramadanem wróciła do siebie po trzech miesiącach pobytu u nas, tak więc nie jesteśmy ograniczeni i możemy korzystać z zaproszeń, Babcia wolałaby siedzieć w domu, a nam nie wypadałoby jechać bez niej.
Oboje z mężem stwierdziliśmy, że takiego ramadanu jeszcze nie mieliśmy i bardzo nam on się w tym roku podoba, aktywny i pełen spotkań towarzyskich.
Dubaj. |
Burj Khalifa w swietle zachodzacego slonca. |
Po iftarze czas na rundke po kilku ulubionych miejscach w Dubaju. |
Jeden z iftarów zorganizowała firma, w której pracuje mój mąż. Odbył on się w hotelu Sheraton w Dubaju i w sumie większość czasu spędziłam tam na witaniu się ze wszystkimi współpracownikami męża i ich rodzinami. :P Na takiej imprezie zazwyczaj jest bufet otwarty, z przewagą dań z kuchni arabskiej. Miło było widzieć, że chrześcijanie i hindusi, pracujący z mężem, też przyszli zjeść iftarową kolację. Alhamdullilah, tu gdzie żyjemy nie spotykam się z podziałami ze względu na religię, kolor skóry i inne głupoty.
Co innego w polskim Internecie. 🙈🙈🙈 Ignorancja, dezinformacja, rasizm i niechęć do wszystkich i wszystkiego wciąż zalewa internety. Ostatnio nawet przeczytałam, że muzułmanom nie wolno w ramadanie...
UWAGA!
POŁYKAĆ ŚLINY. 😂😂😂
Śpieszę więc poinformować, że owszem, muzułmanie w ramadanie mogą połykać ślinę. Oprócz tego, wolno nam też ODDYCHAĆ. 😉😉😉
Kolejna podróż do Al Ain. Tym razem wybraliśmy nieznaną nam dotąd drogę, wiodącą przez Al Ajban i Sweihan. Droga była prawie pusta, totalne odludzie, ale widoki były wspaniałe. Pustynia po obu stronach, wielbłądy, namioty beduińskie, farmy i minimum cywilizacji. Postanowiliśmy, że wybierzemy się na wycieczkę w te rejony po ramadanie, in shaa Allah. |
W piątek ponownie byliśmy w Al Ain, tym razem u znajomych Egipcjan. Rok temu nie skorzystaliśmy z ich zaproszenia, co dobrze pamiętali. 😜 Żeby się upewnić, że nie będziemy mieli wymówki, zorganizowali spotkanie w dzień wolny od pracy. Mąż odebrał od wspomnianego znajomego taki telefon:
- "Halo, czy to rezydencja panny Lary? Zapraszam ją w piątek na iftar. Tata może przyjechać jako kierowca, a mama jako guwernantka". 😂
Masza Allah, wujka Adila poczucie humoru nigdy nie opuszcza, oby tak było zawsze. 😊
Wszyscy krewni i znajomi, z którymi spotkaliśmy się w Al Ain pierwszego dnia ramadanu byli obecni i atmosfera była bardzo ciepła i rodzinna.
Po wołaniu na modlitwę ishaa mężczyźni poszli do meczetu na taraweeh. Kobiety modliły się wspólnie w domu.
Jeden z obecnych znajomych Egipcjan jest sędzią w Emiratach. Rozmowa o różnych zawiłych casusach prawnych była bardzo interesująca, tym bardziej, że informacje pochodziły z pierwszej ręki. Upewniłam się tylko, jak doskonałe i sprawiedliwe jest prawo szariatu oraz jak wiele bzdur na ten temat krąży pocztą pantoflową. 😐 Nic nie wiedzą, ale powiedzą! 😡
Lara się gości na egipskich salonach i popija karkade, egipski napoj z hibiskusa. 😄 |
Tym razem do Al Ain zabrałam mus cytrynowy na cytrynowym biszkopcie. |
Trochę mnie te wyjazdy rozpuściły 😜 i rozleniwiły i jak tylko była okazja, dałam się zaprosić mężowi na iftar do jemeńskiej restauracji w Abu Zabi.
Jeżdżąc na iftary mieliśmy wiele okazji, by podziwiać zachody słońca. Wraz z zachodem slonca konczy sie czas postu. |
Slynny Sheikh Zayed Bridge w Abu Zabi i piękny zachód słońca. |
Nie ma to jak jemeńskie madhbi jedzone na podlodze. 😍 |
Byc w Abu Zabi i nie podjechac do cukierni po ramadanowe specjaly? :P |
Mam slabosc do kunafy, nie ukrywam. :P |
W Emiratach wspaniałe jest to, że gdzie się nie pójdzie, w pobliżu znajdzie sie meczet lub pokój modlitw. Nawet będąc w centrum handlowym można bez problemu zapomnieć na chwilę o przyziemnych sprawach, takich jak zakupy i znaleźć chwilę wytchnienia podczas modlitwy w takim właśnie pokoju modlitw, który przypomina mały meczet. Nie trzeba się martwić o ablucję, czy odpowiedni strój do modlitwy - wszystko jest pod ręką i mamy pewność, że nie przegapimy żadnej modlitwy będąc poza domem. Na wymówki nie ma tu miejsca. 😉
Niezbędnik Lary w ramadanie - hidżab, kieszonkowy dywanik do modlitw i kalendarzyk z porami modlitw, Masza Allah. 😍 Te rzeczy zabiera że sobą nawet do szkoły. 😊 |
Kilka chwil sam na sam z Bogiem... |
Pokój modlitw w centrum handlowym. |
Darmowe daktyle i woda czekają w meczetach na przybyłych się pomodlić. |
Ramadan mubarak! :)
Ramadan kareem dla was ;)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawa relacja i śliczne zdjęcia :) Zastanawiają mnie jednak te godziny modlitw 3:45 to 3:45 w nocy, potem 4:06 i tak dalej? Trzeba pomodlić się o każdej godzinie czy źle to zrozumiałam?
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawe i egzotyczne dla mnie ��
OdpowiedzUsuń